باربری دیرین بار

 

    «سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌ای بر اساس پتانسیل آن‌ها برای کاهش هزینه‌های واحد باربری در اصفهان یا افزودن به آن ارزیابی می‌شد. حجم ترافیک    » (Livesay, 1975, p. 39). مدیران ممکن است به جای فقدان «نیاز» از بازگشت سرمایه استفاده نکرده باشند زیرا روابط اجتماعی بین آنها و سهامدارانشان و بین مدیران و کارگران، بین نیمه سرمایه داران و صنعتگران با ریشه در تولید کالای ساده بود، نه بین سرمایه داران و دستمزد آزاد. کار یدی. مهندسان لوکوموتیو، آتش نشانان، ترمزداران و سوئیچ داران، «مردان آموزش دیده ای بودند که جایگزینی مهارت هایشان دشوار بود و هر باربری در اصفهان روز مسئول عملیات